Koniak to wysokoprocentowy destylat winny, wytwarzany w miejscowości Cognac we Francji. Jest to trunek o bursztynowej barwie posiadający zazwyczaj około 40 procent alkoholu. Koniak od wieków uważany był za prawdziwego arystokratę wśród alkoholi. Koniaki stają się coraz bardziej popularne i nowoczesne. Dzięki nowym sposobom uprawy szczepów winogron potrafią zaskakiwać swoim bogactwem smaku. Pełnię jego walorów smakowych i zapachowych można odkryć tylko przez powolne sączenie go.

Koniak

Koniak to wysokoprocentowy destylat winny, wytwarzany w miejscowości Cognac we Francji; co ważne, tylko stamtąd mogą pochodzić oryginalne alkohole sygnowane nazwą Koniak. Jest specjałem docenianym przez koneserów mocnych alkoholi ze względu na oryginalny, niezwykle atrakcyjny smak i zapach. Koniak po raz pierwszy pozyskano metodą przemysłową w 1617 roku we Francji, w miejscowości Cognac. Od 1830 roku zaczęto butelkować koniak – początkowo bez etykiet, potem z nazwą producenta. Spowodowało to rozwój branż pomocniczych: huty szkła, wyrób korków, drukarnie, czy bednarstwo. Aby wyrób mógł nazywać się koniakiem, to oprócz rejonizacji musi zachowywać ściśle określone normy. Przede wszystkim, koniak może powstawać w przynajmniej 90% z określonych gatunków winogron (Ugni Blanc, Folle Blanche lub Colombard)- nie ma koniaku bez białego wina. Destylacja musi odbywać się w tradycyjnych, miedzianych alembikach. Gotowy destylat musi spędzić co najmniej 2 lata w beczkach z francuskiego dębu, co nadaje mu pożądany kolor i aromat.

Koniaki zyskują specjalne nazewnictwo wraz z wiekiem, a prezentuje się to następująco:

• V.S. (Very Special) lub *** – leżakujące w dębowych beczkach co najmniej dwa lata,

• V.S.O.P. (Very Superior Old Pale) lub Réserve – co najmniej cztery lata leżakowania,

• Napoléon – co najmniej sześcioletnie,

• X.O. (Extra Old) lub Vieille Réserve – także co najmniej sześcioletnie; od roku 2016 co najmniej dziesięcioletnie.

Dobry Koniak

W jakich ilościach serwować koniak? Kieliszek napełniamy koniakiem w pokojowej temperaturze (20-21˚C), najwyżej w 1/4 objętości. Kieliszek trzymamy podgrzewając ciepłem dłoni, co umożliwia bardziej intensywną emisję bogatego aromatu. Koniak sączymy malutkimi łykami, żeby poczuć pełnię smaku na podniebieniu. Pełny smak objawi się nam bowiem nie w momencie, gdy koniak mamy w ustach, a dopiero po przełknięciu płynu i nabraniu powietrza. To wtedy następuje finisz, a wykorzystane do produkcji najlepsze szczepy winogron i długie leżakowanie znakomitych alkoholi, szczególnie dają o sobie znać. Koniaki stają się coraz bardziej popularne i nowoczesne. Dzięki nowym sposobom uprawy szczepów winogron potrafią zaskakiwać swoim bogactwem smaku. Oprócz tradycyjnej formy degustowania, trunek ten jest znany i doceniany przez najlepsze cocktail-bary na świecie. Wraz ze zmieniającą się długością i szerokością geograficzną zmieniają się pomysły na czerpanie radości z tego trunku. Koniak możemy smakować na wiele sposobów. Koniak dobrze komponuje się z serami i deserami, ale doskonale sprawdza się też bez przystawek. Świetnie smakuje z orzechami nerkowca, ze słodkimi deserami, kawą i ciasteczkami. Okazuje się, że koniak posiada wiele właściwości leczniczych. Kilka kropel złotego trunku pozwala kompleksowo zadbać o organizm. Aby koniak zachował swoje prozdrowotne właściwości, musi być odpowiednio przechowywane. Najlepiej trzymać go w temperaturze pokojowej i podawać w niewielkich kieliszkach.